spalać się

См. также в других словарях:

• spalać się – spalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu w wyniku działania ognia; płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las spalił się mimo wysiłków strażaków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwęglać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zwęglać sięa się, zwęglać sięają się {{/stl 8}}– zwęglić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwęglać sięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać częściowo procesowi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• palić się I — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać działaniu ognia; spalać się, płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drewno się pali. Ognisko paliło się z trzaskiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spalić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spalać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

• zwęglać — ndk I, zwęglaćla, zwęglaćają, zwęglaćał, zwęglaćany zwęglić dk VIa, zwęglaćli, zwęglaćlił, zwęglaćlony 1. zwykle w imiesł. biernym «spalać coś na węgiel» Zwęglony papier. Zwęglone szczątki domu. 2. geol. «powodować w sposób naturalny… …   Słownik języka polskiego

• palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

• płonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, płonąćnę, płonąćnie, płoń, płonąćnął, płonąćnęli {{/stl 8}}– spłonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu pod wpływem ognia; spalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płonie dom, las. Podczas …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• feniks — m IV, D. a, Ms. fenikssie; lm M. y 1. mit. «ptak mający co pewien czas (np. co 500 lat) spalać się w gnieździe i ponownie odradzać z popiołów; symbol nieśmiertelności i odrodzenia» Powstać, odrodzić się jak feniks z popiołów. 2. bot. «Phoenix,… …   Słownik języka polskiego

• wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w …   Langenscheidt Polski wyjaśnień